Trying to tread me? Them, say you're last word's

Haar dolk lag voor haar, en ze richtte haar blik op. De man tegenover haar maakte een zenuwachtige indruk, alsof hij ieder moment gegrepen kon worden. 'Dus, nu een deel, en de helf later?' Vroeg ze terwijl ze haar nagels bestudeerde. 'Dat was de de-eaal.' Stotterde hij. 'Is goed, morgen is het geregeld,' Ze leunde voorover, 'Maar probeer me niet te bedriegen!' Dat laatste kwam er zacht uit, en ze zag dat zijn kale kop glansde in het licht. Hij knikte, en ze trok de goed geulde beurs naar haar toe. Ze keek even, en zag toen dat hij nog steeds stond te dralen op de zelfde plek. 'Wat is er? Is er iets niet goed ofzow? ga naar huis!' Snauwde ze hem toe. Bijna rennend liep hij naard e deur, en trok die niet bepaald zacht toe. Ze grijnsde, dit was het leukste deel van het vak. 'August, geef me er nog een!' Ze gebaarde naar haar ondertussen lege glas, en begon de munten te tellen. Het klopte, ze hadden niet gelogen. Ondertussen maakte ze zorgvuldig de planning voor de volgende dag. Het was een niet zo belangrijk persoon, maar er hing veel van af. Ze zuchtte, en een nieuwe tochvlaag kwam haar kant op. Er stond iemand in de deuropening, en ze legde haar laarzen op de tafel. Haar blik werd de gebruikelijke uidagende, en ze keek zijn kant op. De persoon stapte op haar toe, en ze deed alsof ze hem niet zag.

[Every one?]